Аэрофиттер (көне грекше: ἀήρ (аеr) — ауа және φυτόν (phyton) — өсімдік) — барлық мүшелері ауа кеңістігінде тұратын және өмір сүруге қажетті қоректік заттарды ауадан алатын өсімдік категориялары болып табылады. Субстарт күйіндегі газ алмасуды талап ететін өсімдіктер түсініледі.

Гүлді аэрофиттерді негізінен эпифиттер тобында қарастырады. Эпифиттерден басты айырмашылығы: аэрофиттер үшін тамырлар тек бекіну үшін қызмет етеді. Аэрофиттердің кең таралған түрі - тилландсия уснеевидная ("луизиандық мүк"). Бұл Брамелиевтік тұқымдастарға жататын гүлді өсімдік эволюция барысында өз тамырынан түгелдей айырылған; тамырлық жүйе қысқартылған, тек балғын өсімдіктерде ғана ағаштар түбірінде бекінуге ғана ықпал етеді. Жіңішке сабақты және ине тектес жапырақтар қоңырқай қабыршақтармен жабылған, соның арқасында өсімдіктер шаң-тозаңды ұстап, одан қоректік заттарды сіңіреді.

Гүлді емес аэрофиттерге балдырлар (түрі өте аз), кейбір қыналар мен мүктер жатады. Мүктер тропикалық ормандарда тек ағаш діңгектеріне ғана емес, сондай-ақ ағаш жапырақтарына да бекінеді. Аэрофиттік қыналар мен мүктер ұзақ уақытқа созылған қуаңшылыққа, тіпті анабиоз жағдайында толық қуаңшылыққа да төзімді.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Быков Б. А. Аэрофиты // Экологический словарь. — Алма-Ата: Наука, 1983.