Ақиқаттылық мән

Ақиқаттылық мән (логикалық ақиқаттылық) – сөйлемнің (ойдың, пікірдің) ақиқаттылық мәні. .

Ақиқаттылық мән формалды-логикалық құрылымы мен талдау кезінде қолданылған заңдарға негізделеді.

Нақтылы сөйлем формасының логикалық заңға сәйкес келуін немесе сол заң формасына келтіруге болатының көрсету арқылы сөйлемнің Ақиқаттылық мәнін ашуға болады. Ақиқаттылық мәні жалпы логикалық заңдылықтың айқын көрінісі болғандықтан, ол ойлау процесінің кейбір ерекшеліктері мен заңдылықтарын анықтап алуға негіз бола алады.

Логикалық ақиқат пен фактілік ақиқаттың (сөйлемнің логикалық формасы мен мазмұнының қатар талдануы) айырмашылығы жөніндегі мәселемен әуелі Лейбниц (логикалық ақиқат қажетті ақиқаттылық, яғни "бүкіл бар әлемге тән ақиқат" деп санаған), кейіннен Юм мен Кант шұғылданды.

Логикалық ақиқат мәселесін математикалық логика саласында зерттеп, дамытқан Фреге, Тарекий, Карнап, Мартин, Куайн, Кемени және Бар Хиллел болды. Нақтылы ғылымдардың тілін (ұғымдар құрамын) реттеп, формалды жүйегекелтіруде логикалық ақиқат методологиялық тұрғыдан маңызды рөл атқарады. Логикалық ақиқатты абсолюттік, мәңгі ақиқат деп түсінуге болмайды. Олай деу "логика" және "ақиқаттылық" ұғымдарымен олардың өзара байланыстарын метафиз. абсолютке айналдыруға әкеліп соғар еді.