Балдақ (жүзік)
Балдақ — саусаққа салатын әшекей, жүзік, сақина.
Палеолит дәуірінде сүйектен, неолит дәуірінде тастан, қола дәуірінде металдан жасалған. Ежелгі Мысырда мөрлі Балдақ кең тараған, оның көзінде оюлап салған сурет не жазу болған, қол қою орнына соны басқан. Мөрлі Балдақ бұдан кейін эгейліктерде, гректерде, этрускілерде, римдіктерде қолданылған. Мұндай Балдақтардың көзіне көбінесе тас орнатылған. Ежелгі Римде сенаторлар мен білікті азаматтар алтын Балдақ, қарапайым халық темір Балдақ салған. Империя тұсында бұл тәртіп өзгерген. Ежелгі Русьте қала әйелдері алтын, күміс Балдақ, шаруа әйелдер геометриялық өрнектері бар мыс Балдақ таққан. Бұдан кейінгі дәуірлерде Балдақ көбіне алтыннан, күмістен жасалып, көзіне кейде асыл тас орнатылған. Қазақ дәстүрінде алтын, күміс Балдақтарды қыз-келіншектер, бозбалалар, сал-серілер салған. Сондай-ақ, Балдақ ертеде мөр, қолтаңба орнына да қолданылған. Бұрынғы заманда би-болыстардың мөр қолтаңба орнына қолданған Балдақтары болған.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, II том;