Балқызыл (лат. Melampyrum) – сұңғыла тұқымдасына жататын бір жылдық жартылай паразитті өсімдіктер туысы.

Балқызыл
Melampyrum nemorosum
Ғылыми топтастыруы
Дүниесі: Өсімдіктер
Бөлімі: Гүлді өсімдіктер
Табы: Қос жарнақтылар
(unranked) Asterids
Сабы: Lamiales
Тұқымдасы: Orobanchaceae
Тайпасы: Rhinantheae
Тегі: Melampyrum
Карл Линней
түрлері

20 түрі белгілі


Солтүстік жарты шардың қоңыржай белдеулерінде кездесетін 30-ға жуық түрі белгілі. Қазақстанда далалық аймақтардағы қайыңды-көктеректі ормандарда, бұталы-қаулы шалғынды жерлерде өсетін 2 түрі (күмісайдар балқызыл, тарақша балқызыл) бар. Сабақтары тықыр немесе түкті, жапырақтары ұзынша кейде дөңгелек, тамыр түбіне шоғырлана орналасады. Тостағанша жапырақшалары төрт қырлы, күлтесі қос ерінді, көбінесе түкті. Аталығы төртеу. Гүлдері сары түсті, масақ немесе шашақ гүлшоғырына топталған. Маусым – шілде айларында гүлдеп, тамыз – қазанда жемістенеді. Жемісі – қысыңқы, екі ұялы қорапша. Онда 1 – 4 ірі тұқымы болады. Балқызылдың құрамында ринантин глюкозиді бар, улы, мал жемейді.[1]

Дереккөздер

өңдеу