Баянауыл тауы
Баянауыл тауы – Сарыарқаның солтүстік-шығыс бөлігіндегі тау.
Баянауыл тауы | |
Сипаттамасы | |
---|---|
Тау жүйесі | |
Пайда болған кезеңі | |
Ұзындығы |
40-50 км |
Ені |
20-25 км |
Ең биік шыңы | |
Биіктігі |
1026 м |
Орналасуы | |
50°48′ с. е. 75°37′ ш. б. / 50.800° с. е. 75.617° ш. б. (G) (O) (Я)Координаттар: 50°48′ с. е. 75°37′ ш. б. / 50.800° с. е. 75.617° ш. б. (G) (O) (Я) | |
Елдер | |
| |
|
Географиялық орны
өңдеуПавлодар облысының Баянауыл ауданында орналасқан. Батыстан шығысқа қарай 40-50 км-ге, солтүстіктен оңтүстікке қарай 20-25 км-ге созылып жатыр. Абсолюттік биіктігі 600-1000 метр, ең биік жері – Ақбет тауы (1026 м). Орталық тау шоғырынан жан-жаққа тараған сілемдері — Жасыбай, Жанбақы, Торайғыр, Жақсыаула, Жаманаула біртіндеп аласара береді.
Геологиялық құрылымы
өңдеуТау силур мен девон кезеңінің кристалды гранит, сиенит, порфирит, тақтатас жыныстарынан түзілген. Мезозой кезеңінде сыртқы күштің әсерінен жеміріліп, осы күнгі бедері пайда болған.
Жер бедері, өсімдігі
өңдеуТау басы қия, жартасты келеді. Таудың етегінен басына дейін өскен бозтал, балқарағай, ақ қайың орманы, тау аралығындағы қазаншұңқырда жатқан суы мөлдір көлдер (Сабындыкөл, Жасыбай, Торайғыр), әсем құзы, алуан бейнелі алып жартастары, үңгірлері, тау етектерінен аққан бұлақтары табиғатына ерекше көрік береді. Орман ішінде қарақат, жидек, бүлдірген, таңқурай, саңырауқұлақ, тағы басқа өседі. Баянауыл тауы өңірінде бірнеше демалыс орындары бар. 1988 жылы Баянауыл тауының табиғатын қорғау мақсатында Баянауыл ұлттық табиғи саябағы ұйымдастырылды.[1]
Галерея
өңдеуДереккөздер
өңдеу- ↑ Қаныш Сатпаев. Энциклопедия / Бас редактор Б.Ө.Жақып. — Алматы «Қазақ энциклопедиясы», 2011 жыл. ISBN 9965-893-74-8