Бейнелi жады - елестерге, табиғат көрiнiстерiне, сонымен бiрге дыбыстар, дəмге негiзделген жад iздерi. Ол көру, есiту, сипай сезу, иiстiк жəне дəмдiк болып бөлiнедi. Егер көру, есiту естерi əрбiр жете дамыған адамның өмiрлiк бағытбағдарында қалыптасатын болса, онда сезiмдiк, иiстiк пен дəмдiк естер адамның кəсiптiк қасиеттерiне жатады. Сəйкес түйсiктер сияқты мұндай ес түрлерi iсəрекет шарттарына орай қарқынды дамып, кейде кемiстiгi болған жады түрлерiнiң орнын толықтыруда керемет деңгейлерге көтерiлуi мүмкiн, мысалы, соқырдың денесiмен сезiнуi, естiгiштiгi, ал кереңнiң көргiштiгi, иiскей, жанаса сезгiштiгi ж.т.б.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Жантану негіздері // Алматы, 2006