Бейне (телевизия)

Бейне – 20 ғасырдың 70-жылдарының соңы — 80 жылдарының бас кезі бүкіл дүниежүзінде жеке және ұжымдық пайдалануға арналған (бейнеклубтар) тұрмыстық бейнетехниканың жылдам таралу кезеңі болды. Бейне саласында бір жағынан жапондық аппаратура, екінші жағынан америкалық репертуар үстемдік етеді. Бейне шығармашылықтың салыстырмалы түрдегі дербес формасы және экран шығармаларын тарату.

Мәдениетке тұрмыстық бейнеаппаратураның баса-көктеп кіруінің салдары ретінде аудиторияның экран шығармаларымен араласуының қағидаттың жана формасы пайда болды.

Кино фильмдердің немесе теледидар бағдарламаларының бейнелік нұсқалары болып табылатын және арнайы жүзеге асырылатын бейнежазбалар телехабарлар таратудан алынып тасталады. Тұтынушы қабылдануын өзі бақылауға қабілетті, кез келген сәтте тоқтатуға, одан әрі жалғастыруға, тездетуге, баяулатуға, қайталауға болатын дербес шығармамен істес болады. Бұл тұрғыдан алып қарағанда бейнефильмдер көру бәрінен де кітап оқуға жақынырақ.

Бейне феномені бірегейленген кинематографиялық репертуармен салыстырғанда дыбыстық-бейнелік хабарлардын алуан түрлілігін бекітті. Уақыт өте келе бейне кітап құмарлық пен тұрмыстық фотографияны алмастыра отырып, әрбір адамның өміріндегі басты сәттерді (оқиғаларды) тіркеудің және әуысқойлық шығармашылықтың дамуындағы басты арналардың біріне айналуы мүмкін. Бейне ойындарды пайдаланудың кеңеюі де маңызды.