Босқындар[1] — қоғамда белгілі бір күштердің (саяси, экономикалық, этникалық қысым, соғыс, табиғи апат) қысымына қарсы тұруға, төзуге шарасыз болудың әсерінен өз елінен басқа бір елге көшуге мәжбүр болған адамдар. Босқындар статусы халықаралық және ұлттық заңдар бойынша беріледі. БҰҰ-ның 1951 ж. қабылданған Конвенциясында: “Босқын — нәсілдік, діни, ұлттық мәселелердің себептеріне не белгілі бір әлеуметтік топтарға мүшелігіне немесе саяси сеніміне байланысты өз ұлтының елінен сыртта болып, өз елінің қорғауын қабылдай алмайтын не қабылдауды қаламайтын... кез келген адам” деп көрсетілген. БҰҰ жанында Босқындар ісі жөніндегі жоғары комиссариаттың Басқармасы жұмыс істейді. 20 ғасырдың басында қазақ елінің шет елге үдере көшкен босқындары халықтың демографиялық жағдайына кері әсер етті (қ. Босқыншылық). Қазіргі алыс шет елдерде тұратын қазақ диаспораларының үлкен бөлігі сол кезең босқындарының ұрпақтары болып табылады.[2][3]

A.
Ұлы Отан Соғысы,1942

Дереккөздер өңдеу

  1. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. — Алматы: "Сөздік-Словарь", 2006. - 384 бет. ISBN 9965-409-98-6
  2. “Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9
  3. Биекенов К., Садырова М. Әлеуметтанудың түсіндірме сөздігі. — Алматы: Сөздік-Словарь, 2007. — 344 бет. ISBN 9965-822-10-7