Виктор Кузен
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін инфобокс енгізу қажет. |
Виктор Кузен (фр. Victor Cousin; 28 қараша 1792, Париж, Франция — 14 қаңтар 1867, Канны, Франция) — француз философы, тарихшы және саяси қайраткер, Мен де Биран және Пьер Поль Руайе-Коллардың шәкірті, эклектизм мен спиритуализм доктриналарының негіздеушісі, Сорбоннанің профессоры, Франция Ғылым Академиясының мүшесі, 1840 жылы Францияның білім министрі.
Кез келген философиялық жүйе әрқилы ілімдерде болатын "ақиқаттардан" құрылуы тиіс деп қарады. Кузен философиясы Гегельдің идеалистік жүйесінен, Шеллингтің "аян беру философиясынан", Лейбництің монадологиясынан және т. б. идеалистік ілімдерден алынған "ақиқаттардың" эклектикалық құрамасы болып табылады. Материализмнің қарсыласы бола отырып, ол әлемді жаратушы жаратқан туралы көзқарастарға қосылды, ол дүниені мойындады және философия мен дінді ымыраластыруға шақырды. Кузен ілімі Франциядағы идеалистік философияның кейінгі дамуына ықпал етті.[1]
Негізгі шығармашылығы: өңдеу
"Философия тарихы курсы" (1815-29).
Дереккөздер өңдеу
- ↑ Философиялық сөздік, Алматы: Қазақ энциклопедиясы, 1996, 525 б., ISBN 5-89800-097-6