Владислав Станислав Реймонт

Владислав Станислав Реймонт — поляк жазушысы, сыншыл реализмнің көрнекті өкілі. Шығармалары 19 ғасырдың 90 жылдарында жарық көре бастады. «Шайқымазақ әйел» (1896), «Қаңғыру» (2 томдық 1897) романдары мен әңгімелерінде буржуазиялық қоғамдағы өнер қайраткерлерінің мүшкіл халін, әйел теңсіздігі мен кедей шаруалардың аянышты өмірін суреттейді. Оның «1794 жыл» (1913-1918), «Армандаушы» сарыны байқалады. Ол «Мұжықтар» романында (1-4т., 1904-1909; Нобель сыйлығын алған, 1924; орысша аул, 1954) шаруалар өмірін кеңінен суреттеп, жеке меншіктің психологиясын шығарды.[1]

Владислав Реймонт
Władysław Reymont
Туған кездегі есімі

Владислав Станислав Реймент

Туған күні

1867 жыл, 7 мамыр.

Туған жері

Кобеле Велке ауылы, Радомско маңында

Қайтыс болған күні

1925 жыл, 5 желтоқсан

Қайтыс болған жері

Варшава

Ұлты

 Польша

Мансабы

жазушы

Бағыты

Критикалық реализм, символизм және натурализм элементтерімен бірге

Сыйлықтары

Нобель сыйлығы,1924

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ Совет энциклопедиясы: Алматы, 1976. 9 том. 457 -458 б.