Георгий Николаевич Леонидзе
Георгий Николаевич Леонидзе (груз. გიორგი ლეონიძე; 1899—1966) – грузин совет ақыны. Ол 1899 жылы 27 желтоқсанда Патардзеули, қазіргі Сагареджой ауданында дүниеге келді.
Георгий Николаевич Леонидзе | |
გიორგი ლეონიძე | |
Туған күні | |
---|---|
Туған жері | |
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері |
Тбилиси, Грузин КСР |
Азаматтығы | |
Мансабы |
ақын |
Бағыты | |
Жанры |
Еңбек жолы
өңдеуГрузияның халық ақыны (1959), Грузия ССР ғылым академиясының академигі (1944). 1945 жылдан КОКП мүшесі. Тбилиси семинариясында (1913) оқыды. Шығармасы 1911 жылдан жариялана бастады. Леонидзе 1957-66 жылы Грузия ССР ҒА-ның Ш. Руставели атындағы Әдебиет институтының директоры болды. 2 рет Ленин орденімен марапатталған.
Шығармашылығы
өңдеуЛеонидзенің алғашқы лирикалық өлеңдерінде патриоттық әуен басым. Оның есімін жұртшылыққа кең танытқан «Ниноцминд түні», «Қыпшақтың жолығысуы», «Цесарка» (1924-25) т. б. лирикалық шығармалары болды. 20 жылдардың аяқ кезінен бастап Леонидзе советтік шындықты шабыттана жырға қосты. Осы бағытта туған туындылары: «Загэс түбіндегі түн», «Иори жағалауында». Леонидзе «Балалық және жастық шақ» поэмасында (1939, КСРО Мемлекеті сыйлығын алған, 1952), «Самгори» (1950 ) поэмаларында халықтың ерлік, батырлық дәстүрін жырлады. 1962 жылы «Сыйқырлы ағаш» атты әңгімелер жинағын жарыққа шығарды.
Ақын 1966 жылы 9 тамызда Тбилисиде дүниеден озады.
Дереккөздер
өңдеуМаргвелашвили Г., Георгий Леонидзе, Тбилиси, 1959.