Герман филологиясы

Бұл мақала осы пәннің тарихына бағышталған. Тілдердің өздері туралы мақаланы мынадан қараңыз: Герман тілдері.

Герман филологиясы — герман тілдерін өзара салыстыру жағынан немесе тарихи тұрғыдан зерттеумен айналысатын тілтанудың саласы.

Герман тілдерінің тарихы туралы зерттеулер тілдің ертеректегі құжаттары табыла бастаған 15-ші — 16-шы ғасырлардан бастап жүргізіле бастады. Бір жағынан бұл сол кездері ұлтшылдықтың пайда болуымен байланысты болса, екінші жағынан жалпы қызығудың латын, грек тілдерінен халықтық тілдерге қарай ауысуы себепті болды. Соның нәтижесінде, мысалы, Адам ата герман тілінде сөйлеген деген жорамалдар пайда болды. 1603 жылы Мельхиор Голдьаст орта жоғарғы неміс тіліндегі өлеңдер және оларды тілтану тұрғысынан түсіндіретін комментарий шығарды. Кейінірек ол көне жоғарғы неміс тілінде жазылған бенедиктин монахтарының ережелер жинағын да сондай кітап етіп шығарды. Англиядағы Коттонның өз жинағындағы қолжазбаларды зерттеуі көне ағылшын тілінің зерттеулерінің бастамасы болды.

17-ші ғасырда жүргізілген тілтанушылық зерттеулердің басты бағыты сөздіктер құрастыру болды (классикалық тілдер болсын, халықтың сөйлейтін тілдері болсын).

Герман филологиясы толыққанды академиялық зерттеу бағыты ретінде 19-шы ғасырдың басында қалыптасты. Оның қалыптасуына Якоб Гримм секілді тілтанушылар үлес қосты. 19-шы ғасырда өмір сүрген маңызды ғалымдардың арасынан Һенри Суитті және Маттиас Лексерді атауға болады.

Қазіргі университеттердің ұйымдасу ерекшеліктеріне байланысты герман филологиясы бойынша зерттеулер ортағасырлық ағылшын, ортағасырлық неміс тілі мен мәдениетін зерттеулерімен байданысты жүргізіледі. Тек аздаған университеттер ғана салыстырмалы герман тілтануын жеке сала ретінде жүргізе алады.