Декламация - өлең немесе қара сөзді мәнерлеп оқу өнері. Ежелгі Римде шешендік өнердің басты элементіне саналатын мәнерлеп окуға жаттығу, ал Францияда сөзді жүйелеп сөйлеу немесе сахнада өлең оқу шеберлігі декламация делінді. 17 -18 ғасырлардағы классицизм театрларында декламация түсінігі актерлік ойын көрсетудің ым, қимыл сияқты басты шарттарын қамтыды. Классицизм көтеріңкі әрі әуезді, шартты түрдегі сахна сөзін сарайлық талғамға жүйеледі. 18 ғасырдың аяғы мен 19 ғасырдың басындағы театрда романтик, және реалистік ағымдардың дамуы классицизм декламациясы канондарының бұзылуына әкеліп соқта. Кейінен "Декламация" жалған, жасанды сөйлеу деген мағынаны білдірді.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8