Дом

Дом, ем-дом. Қазіргі тіліміздегі «емдеу» етістігінің түбірі «ем», оның алғашқы мағынасы — дәрі екендігін әркім біледі деген оймен біз тек қос сөздің екінші сыңары «дом»-ның төркініне тоқтауды мақұл көрдік.

Түркі тілдерінің бірі туваларда «дом» сөзі жеке тұрып-ақ ауруды дуалау, үшкіру немесе дәрі мағынасын береді. Тува тілінде кездесуіне қарап, сөз төркіні түркі тілдері деп айту қиын. Тунгус-маньчжур тобына жататын кейбір тілде (солон тілінде) доо — дәрі мағынасында қолданылады. Бірақ бұл тілге Моңғол тілінен өткендігі көрінеді. Сол сияқты тува тіліне де Моңғол тілінен өткен деуге деректер жоқ емес. Жазба Моңғол және қазіргі Моңғол тілінде дом — балгерлік, дуалаушылық, сиқырлық, кей кезде дәрі мағынасында қолданылған. Қазақ тілінде «дом» сөзі «емге» қосарланып, қазіргі тұрғыдан алғанда.