Дыбысты кино

Дыбысты кино - экрандағы көріністерді әр түрлі үнмен толықтырылып отыратын кинофильм. Дыбысты киноның дамуы дыбыс жазу мен оны қайта шығару техникасының жетілу дәрежесіне тікелей байланысты. Дыбысты киноны ойлап табуда орыс ғалымдары елеулі еңбек етті. А. Г. Столетов фотоэлектрлік құбылыстың негізгі заңдарын (1888) ашты; А. Ф. Виксцемский дыбысты фотографтық әдіспен жазуды (1889) ойлап тапты, И. Л. Поляков фотоэлементті пйдалану арқылы дыбысты қайта шығару (1900) әдісін ұсынды. Дыбысты кино жүйесін алғаш рет П. Г. Тагер (1926, Мәскеу) және А.Ф. Шорин бастаған өнер тапқыштар тобы (1927, Снкт-Петербург) жасады. 1929 жылы 5 қазанда Санкт-Петербург қаласында 1-рет дыбысты кино көрсетілді. 1930 жылы "Бесжылдық" (реж. А. М. Роом) дыбысты дыбысты кинофильмі экранға шағарылды. Қазақ кинематографиясындағы дыбысты киноның алғашқы туындысы - 1938 жылы түсірілген "Амангельді" фильмі.