Евтрофтық батпақ

Евтрофтық батпақ — ойпаңдық батпақ, минералды қорекке бай (жоғарғы қабатының күлге айналу көрсеткіші > 6%) батпақ түрі. Суқоймаларды өсімдік басуы барысында беткейлерде, өзен жағаларында (жайылмалық батпақтар), бұлақ, тұма бастауларында негізінен ыза сулардың есебінен пайда болады. Онда қоға, қамыс, шөптесін батпақ, түкті қайың, қара зерен, сәмбі тал (орманды батпақ) және аздаған жасыл мүкті батпақтар қауымдастығы басымдау кездеседі.[1]

Негізінен, eвтрофтық батпақ тұздары көп грунт суларымен қоректенеді. Өзендердің жайылмаларында, көлдердің жағалауында, көздердің жер бетіне шыққан жерлерінде тарағап. Әр түрлі өсімдіктер ( тал, қайың, шырша, қамыс, қоға, өлеңшөп, жасыл мүк) өседі. Қоңыржай климатты аудандарда — бұл орманды (қандыағаш) немесе шөптесін (өлеңшөп, қамыс) батпақтар деп, Днепрдің, Донның, Еділдің, Кубаньның, Дунайдың атырауларындағы шөптесін батпақтар қорыстар деп аталады. Евтрофтық батпақ Полесье атыраптарында, Батыс Сібірдің ірі өзендерінің жайылмаларында тараған.[2]

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі. Су шарушылығы. – Алматы, Мектеп, 2002.
  2. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: "Мекгеп" баспасы, 2007 жыл. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6