Жауласушылық — екі адамның бірімен-бірінің, не екі жақтың дұшпандық, жаулық жағдайда болып қалыптасуы. Жауласушылық екіжақты қастандық әрекет ретінде шабу, шауып алу, жаулап алып бір елдің өзге елді отарлауы сияқты әрекеттері арқылы жүзеге асып жатады. Жауласушылық тек екі мемлекет не екі тайпа арасында ғана емес, сонымен қатар жеке адамдар арасында да болып жататын әрекет. Жауласушылық халықтардың біріне-бірінің айдап салу, өшіктіру, жау етіп, дұшпан етіп көрсету нәтижесінен де байқалады. Осы орайда "Жауластырмақ жаушыдан, елдестірмек елшіден" дейтін мақалда терең ойдың мәнін тұжырымдап берген. Жауласушылықтың өршіген көрінісі жаугершілік-соғыс жағдайымен бірімен-бірі қырып-жою әрекеттерімен ұштасып жатады. Жауласушылық жеке адамдар арасындағы кереғарлық қатынастан бастап екі мемлекет, екі халық, не қоғамдық саяси-экономикалық қатынастағы елдер мен мемлекеттер арасында болып отыратын әлеуметтік жағдай, қоғамдық құбылыс болып саналады. Дүниежүзі халықтарының біздің ғасырымыздағы жағдайларды келешекте де бейбіт жолмен, ақыл-санамен шешіп отыруды игі мақсат етіп ұстанады.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. — Алматы: "Сөздік-Словарь", 2006. - 384 бет. ISBN 9965-409-98-6