Жағажай

  1. су жағалауының, су толқындары әсерінен болып тұратын, жылжымалы майда тастар, құмдар мен ұлутастар жиынтығы кездесетін жағалаудың судан биік бөлігі;
  2. кез келген су қоймасының, ағын судың түсіп шомылуға жайлы, еңісі жалпақ, жаға беткейі;
  3. теңіз, көл, су қоймасы, бөгет немесе өзен жағалауларында шомылуға, күнге қыздырынуға арнайы жабдықталған орын;
  4. тасындылар (бос құм, қиыршық тас және т.б.) қабаты жапқан, толқынның бұзылу зонасы мен ең күшті су ұру сызығы арасында орналасқан суқойма (теңіз, көл, бөген) жағалауының көлбеу жазық пішінді келген бөлігі. Су асты және су үсті бөліктерінен тұрады. Олардың арақатынасы су деңгейінің орны мен ауытқуына, толқын мөлшеріне, тасындылардың құрамы мен жиналу сипатына, жағаның пландағы және тік жазықтықтағы нысанына тәуелді. жағажай табиғи және жасанды болуы мүмкін;
  5. өзеннің дөңес (шығыңқы) жағасындағы түптік тасындылар жиынтығынан түзілген өзен иінінің элементі.[1]
Жағажай

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі. Су шарушылығы. – Алматы, Мектеп, 2002.