Желінқап
Желінқап – дәстүрлi мал шаруашылығында мал желiнiн қорғайтын құрал түрi.
Қолданысы
Желінқап жұмсақ матадан желiн, шап айналасын түгел жауып тұратындай етіп тігіліп, жоғары қарай белден асыра ұзын баумен байланады. Оны қыстың аязында малдың желініне суық тиіп жарылмас үшін, жылы маусымда қан соратын жәндіктерден (кене) қорғау үшін және төлі еміп қоймас үшін пайдаланады.
Сондай-ақ, топ желiн‚ желiнсау‚ iрiңдi жараға ұласқан ауруларды емдегенде дәрi, май жаққан соң шаң-тозаңнан қорғау мақсатында тағады.[1]
Дереккөздер
- ↑ ҚАЗАҚТЫҢ ЭТНОГРАФИЯЛЫҚ КАТЕГОРИЯЛАР, ҰҒЫМДАР МЕН АТАУЛАРЫНЫҢ ДӘСТҮРЛI ЖҮЙЕСI. Энциклопедия. – Алматы: РПК “СЛОН”, 2012. – (илл.) ISBN 978-601-7026-17-23-том: К – Қ – 736 бет.ISBN 978-601-7026-21-9
Әдебиеттер
- Добросмыслов А.И. Скотоводство в Тургайской области. Оренбург, 1895;
- Сарыбаев Ш., Нақысбеков О. Қазақ тiлiнiң аймақтық лексикасы. Алматы, 1989;
- Қасиманов С. Қазақ халқының қолөнерi. Алматы: Қазақстан, 1995;
- ҚР МОМ – материалдарынан;
- ОМЭЭ – материалдарынан.