Жылтырлықминерал кристалының жарық сәулелерін сындыру (шағылдыру) қабілетімен сипатталатын физикалық қасиеті. Минералдардың жылтырлық қасиеті оны анықтаушы қасиеттердің бірі болып есептеледі, яғни табиғи түзілімнің қандай минералға жататындығын анықтау барысында оның жылтырлық қасиетін саралау тәсілі де басты рөлдердің бірін атқарады.[1]

Жылтырлық — бетінің тегістігі мен сәуле- нің сыну көрсеткішіне байланысты минералға тән физикалық қасиет. Жылтырлық қасиет металл, жартылай металл, шыны түсті, алмаз реңді майлы, жібек тәрізді басқадай жалтырауық болып бөлінеді және ол кенді қолмен және механикалық жолмен сұрыптауда пайдаланылады.[2].

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Қ 17 Геология/Жалпы редакциясын басқарған — түсіндірме сөздіктер топтамасын шығару жөніндегі ғылыми-баспа бағдарламасының ғылыми жетекшісі, педагогика ғылымдарының докторы, профессор, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығьшьщ лауреаты А.Қ.Қүсайьшов — Алматы: "Мектеп" баспасы Ж А Қ , 2003. — 248 бет. ӀSВN 5-7667-8188-1, ӀSВN 9965-16-512-2
  2. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік. (Тау-кен ісі, кен байыту және металлургия салалары бойынша) Жалпы редакциясын басқарған Ә. Бектібаев. Алматы: Ғылым, 1999.ISBN5—628—00001—9