Жәуке — ертедегі түркілер әскерлерінің жорықтарда алды-артын күзетіп жүретін әскери топ басшысы. Ол қауіп туған жағдайда жоғарыдан бұйрық күтпей-ақ дабыл қағуға, аттан салуға ерікті болған. Қазіргі қазақ тіліндегіжәукемдеу” деген ұғым сол замандардан сақталған.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ энциклопедиясы