Индияның тәуелсіздігі туралы ойлар

«Индияның тәуелсіздігі туралы ойлар» («Высказывания о независимости Индии») — Мұхтар Әуезов жазған мақала, «Новое время» журналының 1957 жылы 8 тамыздағы 32-санында жарияланған.

Үндістанның тәуелсіздік алуының 10 жылдығына байланысты «Совет адамдары Үндістан тәуелсіздігі туралы» деген тақырыптағы арнайы бетте берілген Әуезов бұл пікірінде көп уақыттар қапаста болған адамның бұғауды бұзып, еркіндікке шыккан сәтіндегі «оның қуанышы - шексіз, күш-қайраты - мол»; бұл қуаныш пен күш-қайратты 400 миллионға көбейтсеңіз, сіз екі ғасырлық құлдық, қайыршылық, аштықтан кейін отаршылдық канауының шынжырын үзіп азаттық ауасымен кеңінен тыныстаған үнді халқының бақыты мен қуаты туралы түсінікті білер едіңіз деген жолдар арқылы Үндістанның тәуелсіздік алып, егемен ел атанғанына шынжүректен қуанады, азат елдің осы тәуелсіз мемлекет ретіндегі он жылда кол жеткен табыстарын мақтан етеді. Ел аштықтан арылды, өз өнеркәсібін көтеріп, ұлттық мәдениетін дамытып келеді деп, Үндістанның бұрын ағылшын отаршылдығы үстемдігінің Азиядағы тірегі болғандығын, қазір - бұл отаршылдыққа қарсы белсене күрес жүргізіп жатқан ұлы тәуелсіз алып ел деп ерекше атап етеді.

Үндінің ұлы акыны Рабиндранат Тагордың «Түн бітеді, Шығыста күн шығады, құстар ән сапып, таңғы салқын жаңа өмірге оятады, сенің махаббатыңның алтын шапағымен арайланған Үндістан оянып, О, Ана, сенің аяғыңа жығылады» деген өлең жолдарын тәуелсіздіктің жарқын мысалы ретінде келтіреді. Әуені бар бұл өлеңнің жаңа Үндістанның мемлекеттік әнұранына айналғандығын, шабытты ақынның түманды жылдар арасынан жаңа өмір арайын жіті байқағандығын айтып, бұл арай Үндістан үстіне шықты да, азаттық пен үмітті күндерді қымбат санайтын барлық адамдар жүрегін куантады деп, тәуелсіз елдің бақытты шағын биікке көтереді.