Иннокентийшілдер - 1908 жылы Россияның оңтүстігінде православиелік Балт монастырының иеромонахы Иннокентий (сектаның аты да осыдан шыққан) негізін салған қатігездік әрекеттегі секта. Өзін "қасиетті рухтың" жердегі жанды бейнесі деп жариялап, ақырзаманның жақын қалғандығын уағыздады, дінге сенушілерден қиямет- қайымға дайындалуды (дүние мүліктен, неке мен отбасыдан, моральдық нормаларды сақтаудан бас тартуды) талап етті. Бұл ілім Молдовияда және Украинада, негізінен селолық жердегі халықтың артта қалған топтарының арасында таралды. Иннокентийшілдер Октябрь революциясын дұшпандық ниетпен қарсы алды. Иннокентийшілдердің салт - жоралары ерекше қатыгездікпен дараланады. Сектада таяу уақытқа дейін құдайға қызмет етудің ең жақсы формасы ретінде өзін-өзі өлтіріп, құдай жолына жанын құрбан ету таралған болатын. Секта басшысының үйінде және сарайында құпия "өлім бөлмесі" болды. Оларда ондаған дінге сенушілер азап шегіп, аштан қатты. Мұндай құпия орындарда тақуа- изуверлерді тәрбиелеп шығару мақсатымен ұрлап әкелінген балалар мен жасөспірімдер бірнеше жылдар бойы ұсталды. Секта басшыларын жұрт алдында әшкерелеп, айыптағаннан кейін оның белсенділігі едәуір төмендеді. Қазіргі кезде Иннокентийшілдердің бірнеше ұсақ тобы сақталып қалған.
[1]
[2]
- ↑ “Қазақстан”: Ұлттық энциклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998
- ↑ Д. Мадеев, Е. Сапуанов «Атеистің қалта сөздігі» Алматы «Қазақстан» 1988 жыл, 288 бет
