Интенция

Интенция (лат. intentio — ұмтылу ) - сананың затқа бағытталуын немece зат бейнесiнің ойда сақталуын сипаттайтын идеалистiк филос. ұғымы. Интенция сананың мәнін бiлдiретiн ерекше қасиет деп есептелiнедi. Бұл ұғым ежелгі грек философиясында стоиктердің iлiмi бойынша ең жоғарғы рухани күш, ақыл, ынта-жiгердiң негізi деп саналды. Сенека интенция ұғымын рухтың қозғалу жолдарын бейнелеуге қолданады. Фома Аквинский интенцияны танымның қаруы, сана осы интенция арқылы объектiнi түйсiнiп, оны интеллектуалды және интеллигибелдi игередi дейдi. Интенция жөніндегі iлiм Ф. Брентаноның идеалистiк философиясы мен Гуссерль «Фенемонологиясына» негiз болды. Интенция теориясы жеке адам санасында объектiнiң бейнеленуi бүкiл тарихи қоғамдын практиканың нәтижесi екенін түсiнбеуден туады.