Исидор Барух

Исидор Барух (23 cәуір 1910, Белград — 18 тамыз 1941, Ужички-Град) — югославиялық еврейлік партизан, Югославияның Халықтық-босату соғысының қатысушысы, Югославияның халықтық батыры. Үш ағайынды Барухтың (Исидор, Бора және Иосиф) бірі соғысқа қатысты.

Өмірбаяны

Белград қаласында еврейлік Барухтардың Илия мен Булинаның отбасында 1910 жылы 23 сәуірде туылған. Исидорда ағайындылары Бора мен Иосиф, сонымен қатар әпкелі-сіңлі Рашела, Симха және Берта болған. Пожаревац пен Ништың орта мектептерінде оқыған, сондай-ақ Белградтық университет көлік құру факультетінде (инженер-механиктің дипломын алып, 1938 жылы бітірген) білім алған. Оқу оқып жүрген кезде революциондық қозғалысқа енді және Югославияның Коммунистік партиясының мүшесі атанды. Антимонархиялық орындаулары үшін бірнеше рет қамауға алынған.

Оқу бітірісімен Исидор Смедеревтік-Паланка қаласына революциялық белсенділік көрсетіп және жұмыскерлерді революциялық қозғалысқа тартқаны үшін босатылғандағы зауытқа жұмыс істеуге кетеді. Белградқа көшіп, және «Микрон» фабрикасына жұмысқа орналасады да, жұмыстан шығарылады(тыйым салынған әдебиетті таратқаны үшін). Оқу оқып жүрген кездерде Исидор мәдениетпен қызықты, бұл оған марксизм бойынша бірнеше кітаптарды серб тіліне аударуға және «Бели медвед» шығарылымының көмегімен жарыққа шығаруға мүмкіндік берді. 1940 жылдың ортасында Барух қамауға алынды және түрмеге мемлекеттік соттың жарлығымен 8 айлыққа жаза белгіленді, ал тамыз айында Аде-Циганлиға түрмеге жіберілді. Көп кешікпей Барухты Билечуге қашқаны үшін ауыстырды, алайда Югославияның берілуінен кейін Сәуірлік соғыста ол түрмеден қарсылыққа қосылып қашып кетеді. 1941 жылдың мамырының соңына дейін Исидор жасырын күйде болды, ал содан кейін Сербиялық аймақтық комитеттің бұйрығымен Ужицеге өз ерігімен мобилизацияға партизандық қозғалысқа жіберілді. Косеричеде ол партизандық жетекші болды, ал Ужицтік партизандық жасақтағы оқудан кейін Черногорлық партизандық ротада комиссар (саяси жетекші) атанды. Сәл кейінірек Исидор осыған ұқсас ротаны Радое Маричтің атындағы дәл сол Ужицтік партизандық жасақта Ужицтік ротада алды.

Исидор Барух Ужицтегі партизан қозғалысына едәуір көмек көрсетті және оның аймақтарына. Бірақ 1941 жылдың 18 тамызында ол неміс-албандық әскерлерге қарсы шайқаста қаза тапты. Сол күні вермахттің 724-тік жаяу әскер полкінің 1-батальоны және Косовский-Митровицтің албандық жандармылары Ужицтік ротаны жойдыру мақсатында қоршауға алды. Рота қоршаудан құтылып, шығып кетті, бірақ 5 адамнан өлтірілген күйінде айырылды (соның ішінде Барухтан да).

1953 жылы 6 шілдеде Иосип Броз Тито өзінің жарлығымен Исидор Барух өлгеннен кейін Югославияның Халық қаһарманы деген лауазым берді.

Естелік

Исидор Барухтың атымен Сербияның көптеген қалаларының көшелері аталды, сонымен қатар Белградтың бастауыш мектептері. Белградта мәдени ескерткіш ретінде Барухтың ағайындыларынң үйлері (барлығы бірге тұрған үй) саналды.

Дереккөздері

Орыс Уикипедиясынан аударылды.