Итсекири

Итсекири (джекри, джакри) — Нигерияның оңтүстігіндегі этникалық топ, Варри қаласының маңында қоныстанған. Саны 40 мыңға жуық адамды құрайды, кейбір деректер бойынша 2,7 млн. адам.

Итсекири
джекри, джакри
Бүкіл халықтың саны
40 000 - 2,7 млн.
Ең көп таралған аймақтар
Нигерия
Тілдері
йоруба тілі
Діні
дәстүрлі діндер

Тілі

Олар нигеро-кордофан отбасының ква тобының йоруба тілінің диалектісінде сөйлейді. Сөздік қорының шамамен 10%-ы туыстас эдо тілінен, сондай-ақ еуропалық тілдерден. Жазуы латын әліпбиіне негізделген.

Діні

Дәстүрлі діндер: Орице - әлемнің жоғарғы құдайы және жаратушысы болып саналады. Басқа құдайларға теңіз құдайы Умале окун және темір мен соғыс құдайы Огун кіреді.

Шығу тарихы

Итсекирилер өздерінің шығу тегін биниялық Бениннен алады, бірақ олар негізінен йорубалармен генетикалық туысқан халық болуы мүмкін. Ұзақ және тығыз тарихи байланыстардың нәтижесінде бини, сондай-ақ урхобо мен иджолар айтарлықтай әлеуметтік-мәдени әсерге ұшыраған. 15-16 ғасырларда Итсекири құрған Варридің "патшалығы" Бенинге вассалды тәуелді болды, алайда оның билеушілері 16-ғасырдада, содан кейін 17-ғасырда Бениннің Варриге билігі әлсірей бастаған кезде еуропалықтармен сауда және саяси байланыстарды өз бетінше жалғастырды.

Кәсібі

Нигер атырауында тұратын итсекирилер балықшылар. Олар ауыл шаруашылығын «құлдық жұмыс» деп атайды, өйткені 19 ғасырда онымен тек құлдар айналысты (Урхобо соғыс тұтқындары). Итсекири ұсақ мал, шошқа, құс өсіреді. Мал аз ұсталады. Аңшылық көмекші рөл атқарады. Терушілік аса маңызды емес. Қолөнердің ішінде қайық жасау ерекше дамыған. Ұсталық, құмыра жасау, тоқымашылық бар.

Өмір салты

Әлеуметтік негізі – үлкен отбасылық патрилиндік қауымдастық. Неке полигиниялық, вирилокальды. Күйеу жігіт қалыңдықты төлем төлеп алады.

Елді мекендері – әдетте шағын – түзу немесе орталықта «жалпы үй» және ғибадатханасы бар. Әр көп балалы отбасының үйі қоршалған. Үйлері төртбұрышты, үш бөлмелі, шағын верандасы бар, саз балшықпен сыланған. Шатырлары пальма жапырақтарымен жабылған. Орта ғасырларда ең алдымен сауданың арқасында пайда болған бірнеше шағын қалалардың дәстүрлі орналасуы мен сәулетінің ауылдан айырмашылығы шамалы.

Дәстүр бойынша итсекири ерлері кемедже деп аталатын ұзын жеңді көйлек, беліне байланған шарф және қауырсын қадалған сабан қалпақ киеді. Әйелдер ашық жібек орамалмен біріктірілген иықпен тігілген жейде, маржан моншақтар деп аталатын түрлі-түсті бас киімдер киеді. Қазір дәстүрлі киім еуропалық костюмнің элементтерімен (футболкалар, шорттар) толықтырылуда.