Кебір

  1. жаңбыр жауған кезде батпаққа немесе түбі таяз көлге айналатын сор телімдері бар жайпақ, сазды, шөлді жазық. Кейбір географиялық атаулардың құрамына енеді (мысалы, Деште-Кевир шөлі);
  2. құрғақ, кеуіп қалған жер телімі немесе топырақ.[1][2]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: «Мектеп» баспасы, 2007 жыл. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6
  2. Қазақ Энциклопедиясы