Керіс, ұрыс-керіс
Керіс, ұрыс-керіс. Қос сөз құрамындағы сыңарлардың ішінде тарихына назар аударуды қажет етеніні — екінші, «керіс» тұлғасы.
Тілімізде «ұрыс» тұлғасына қарағанда сирегірек қолданылады. '
|
'«Керістің неден шыққаны Төлепке бірден түсінікті болды» | 
|
Жекпе-жек.). Тұлға жағынан ерекше болып көрінгенімен екі сөздің де мағынасы бірдей екенін тува тілінің дерегінен көреміз қырыш — ұрыс (Рус.-тув. сл., 1980, 573). Осы тұрғыдан қарағанда, тіліміздегі «ұрыс-керіс» қайталама қос сөз деп қарап, оның «ұрыс-ұрыс» деп айтудан айырмасы шамалы екендігі аңғарылады.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|