Кешқұрым (әңгіме)

Кешқұрым - қазақ жазушысы Мұхтар Мағауинның бастау кезеңдегі жазылған шығармасы. Автордың баспасөз бетінде жарияланған тұңғыш әңгімесі (1964 жыл).

Тарихы

Шығарманы кезінде ешбір газет, журнал басуға қабылдамаған. 1963 жылы "Жұлдыз" журналына ұсынған нұсқасының соңында проза бөлімінің меңгерушісі Амантай Байтанаевтың көк сиямен жазылған қорынытнды пікірі бар:

"Автордың не айтқысы келгенін түсіну қиын. Қазір жасы алпысқа келіп қалған Жұмағұл қарт ертеде өткен бір ағат ісіне өкініш еткендей бір түйін бар сияқты. Ол жас кезінде бір келіншекпен жүреді. Онымен тұз-дәмі жараспай, қосыла алмай қалады. Жүкті болып қалған сондағы келіншектен Жаннат деген қыз туады. Сол қыздың өскенін (22-де) тұрмысқа шыққалы жатқан кезін көрген қарт Жұмағұл қатты өкінішке қалады. Өзі 7 беттік әңгіменің жартысынан көбі ертеде өткенді еске түсіруге арналған. Қорыта келгенде, автор осы әңгімені жазарда алдына белгілі бір мақсат қоймаған сияқты. Ұсынатын моралі күңгірт қалады. Әңгіменің тілінде, көркемдігінде көп кемшілік бар. Бұл қалпында басуға ұсына алмаймыз" .

Жас автор төрелік сұрап барған Зейнолла Серікқалиев те шығарма басуға жарамсыз деген пікір айтады.

Келлер жилы 1964 жылы журналдың жастарға арналған саны дайындалып жатқан кезде жауапты хатшы Қадыр Мырзалиевтің алдына ұсынылған үш шығарманың ішінен ол "Кешқұрым" әңгімесін таңдайды. Автордың шығармасы "Жұлдыз" журналының 1964 жылғы #4 санында жарыққа шығады.

Шығарма орыс, эстон, шыбаш, армян тілдеріне аударылған. 1967 жылы Бүкілодақтық "Огонек" журналының сыйлығын алады.

Кейіпкерлері

• Жұмағұл ақсақал -
• Жаннат -