Коллювий[1] (латынша: colluvio - шоғыр, ретсіз тобыр)

  1. кең мағынада — үгілген тау жыныстарының ауырлық күшінің әсерінен беткеймен төмен сырғып барып, оның ететіндегі шлейфтерді құрайтын беткейлік шөгінділер;
  2. неғұрлым тар мағынада — тік беткейлердің етегінде ірі кесекті опырылма және сусыма материалдардан қорланған үйінділер; мұндай ұғымда ол делювийге қарама-қарсы қойылады.

Коллювий[2] — негізінен салмақ күшінің әсерінен таудың жоғарғы жағында орналасқан участоктардан төмен қарай құлап, тау беткейлері мен етектерінде жиналатын кесектер, тау жыныстарының сынықтары (құлау, қорым материалы).

Тағы қараңыз

өңдеу

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: «Мектеп» баспасы, 2007 жыл. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6
  2. Русско-казахский толковый географический словарь. Под общей редакцией академика АН КазССР, проф. С. К. Кенесбаева и кандидата филол. наук А. А. Абдрахманова. Алма-Ата, Изд-во «Наука», 1966, стр. 204. (Академия наук Казахской ССР. Институт языкознания. Сектор физической географии). Составители: Ж. Аубакиров, С. Абдрахманов, К. Базарбаев.