Костас Варналис

Костас Варналис (гр. Κώστας Βάρναλης; 26 ақпан 1884, Бургас, Болгария — 16 желтоқсан 1974, Афина) —грек жазушысы және қоғам қайраткері. Болгарияда грек етікшісі Яннакос Бубустың отбасында туған. Пловдивта мектеп пен педагогикалық училищені бітірген соң, Афина университетіне философия факультетіне түседі.

1909 жылы бітірген соң гимназияда мұғалім, кейін мектеп директоры болады. 1918 жылы мемлекеттік стипендияны алады да, 1919-1921 жылдарда Парижде болып Сорбоннада филология және эстетика дәрістерін тыңдайды.

Алғашқы кітабы – «Соты» (гр. Κηρήθρες) өлеңдер жинағы 1905 жылы студент болған кезінде жарыққа шығады. 1919-1922 жылдары грек-түрік соғысында гректердің жеңілісі, Ресейдегі көтеріліс оқиғалар және Парижде Ромен Роллан мен АнриБарбюспен танысуы оның көзқарасын өзгертуге септігін тигізеді.

Еңбектері

• «Паломник» («Ο Προσκυνητής», 1919),
• «Свет, который жжёт» («ΤοΦώς που καίει», 1922 ж.)
• «Рабы в осаде» («ΣκλάβοιΠολιορκημένοι», 1927)
• «Свободныймир» («Ελεύθεροςκόσμος», 1965),
• «Гнев народа» («Οργή λαού», опубликованная посмертно в 1975).
• «Соломос без метафизики» («ΟΣολωμόςχωρίςμεταφυσική», 1925),
• «Эстетика — критика» («ΑισθητικάΚριτικά», 1958)
• «Аттал III» («ΆτταλοςοΤρίτος», 1972)

Өзінің көзқарасы үшін жазушы қуғынға ұшырады: 1925 жылы мұғалімдік жұмысынан шығарылды, 1935 жылы айдауға кетеді. 1934 жылы КСРО-ға шақырылып, кеңес жазушыларының алғашқы съездіне қатысады. 1959 жылы «За укрепление мира международами» атты Халықаралық Ленин сыйлығымен марапатталады.