Күйеу

Күйеу - бір рудың қызын алған жігіт сол елге "күйеу" болып есептеледі де, сол ел оның қайынжұрты деп аталады. Қайнылары алдында күйеудің жолы кіші болғанмен сыйлы адамдардың бірі. Оны көпшілік "күйеу - жүзден үлкен" деп сыйлайды, сонымен бірге елдің үлкен-кішісі, әйел-еркегі бәрі де қажап, ойнап отырады. "Әзілің жарасса - атаңмен ойна" деп, күйеу де беріспейді. Бірақ бұлар сыпайы әзілдеседі. Күйеу еркелей де алады, ойын арасында "осы елден тағы бір қыз аламын" деп айтуға толық хақы бар. Күйеу әйелінің апалары "қайынбикем" деп, сіңлілері мен інілерін "балдызым" деп, онымен әзілдесіп ойнай береді. Қазақта "балдыз - бүтін қатын, Қайынбике - жарты қатын" деген мәтел де бар. Кейде әлгі күйеудің әйелі қайтыс болса, онда оның қайын жұртынан тағы бір қыз алуға, сұрауға хақы бар. Егер басқа бір елдің қызына үйленсе, әлгі күйеудің бұрынғы қайын жұрты оның жаңа әйелін "біздің қыздың орнына келген" деп, оны да өздеріне жақын тартып, бұрынғы қатынасты үзбейді. "Күйеу - жүз жылдық" деген сөз осындайдан қалса керек. Қонақасы бергенде күйеуге төс тартылады. Күйеу бас ұстамайды.