Көне славян тілі

Көне славян тілі – славяндардың көне жазба-әдеби тілі. К. с. т-нің жазба ескерткіштері 10 – 11 ғ-ларға тән. Олар глаголица және кириллица әліпбилерімен жазылған. К. с. т. өзінің фонетика-морфол. құрылысы жағынан соңғы кезеңдегі ежелгі славян тіліне өте жақын. К. с. т. славяндардың, әсіресе, шығыс және оңт. славяндардың әдеби тілінің тарихына елеулі ықпал етті, үнді-еуропа тобына жататын туысқан тілдер тобындағы көптеген славян тілдерінің қалыптасуында маңызы зор болды. К. с. т-нің әдеби тіл ретіндегі жалғасы шіркеулік-славян тілінен көрініс тапты. Әдеб.: Селищев А.М., Старославянский язык, ч. 1 – 2, М., 1951 – 52; Вайан А., Руководство по старославянскому языку, пер. с ағылш., М., 1952; Ван-Вейк Н., История старославянского языка, пер. с нем., М., 1957.