Лимфоретикулез

Мысық тырнағы ізінің ауруы (жағымды (доброкачественный) лимфоретикулез) '–мысық тырнағаннан кейін не тістегеннен және онымен тығыз байланыста болғаннан кейін пайда болатын жұқпалы ауру, сонымен қатар инфекция ошағы жанындағы без түйінінің ұлғаюымен сипатталады. Кейде жүйке жүйені де қоздырады. Бұл ауру алғаш рет балаларда 1932 жылы Францияда сипатталды, ал 1955 жылы КСРО-да М.Ф. Марецскаямен қарастырылды. Қоздырғышы – ұсақ таяқша - бартонелла. Жұқпа көзі мен резервуары – әдетте, 5-6 айлық марғаулар болып табылады, олар аурудың пассивті тасымалдаушылары, сондықтан өздері сау болады. Балаға қоздырғыш марғаумен ойнаған кезде болатын тырнау не тістеуден түседі. Адамнан адамға ауру жұқпайды. Ауру жылдың суық кезеңінде жиі кездеседі – қарашадан наурызға дейінгі айларда. Қоздырғыш майып тері арқылы өтіп кетеді, ол жерде қабыну пайда болады. Сосын ол без жолдары арқылы жақын жердегі без түйініне жетеді, ол жерде де қабыну пайда болады, одан кейін ол қанға кіреді де түгел организмге жайылады. Инкубациондық кезең 2-3 апта, кейде 2 айға да жетуі мүмкін. Мысық тырнаған жерде дақ не 2-3 мм ісік пайда болады, ол кейде везикулаға не пустулаға айналады. Регионарлы лимфоаденит дамиды, кейде без түйіндерінің іріңдеуі байқалады. Бұндай уақытта ауру баланың басы аурады, дене қызуы көтеріледі, әлсіздік, байқалады. Әетте, тері бөртпелері пайда болады, бауыр мен көкбауыр ұлғаяды, қан жағынан лейкацитоз, нейтрофилез және СОЭ үдемелілігі негізінде қабыну процестері байқалады. Аурудың болжамы жағымды және 1,5-2 айда жазылумен аяқталады. Арнайы ем жоқ, кең қолданатын антибиотиктер, жұқпағы қарсы дәрі-дәрмектер, ауыр жағдайда гормональді дәрі-дәрмектер де қолданылады.