ЛюизеБатыс Еуропадан шыққан өрік сорты. Қысқа едәуір төзімді деп саналады. Украинаның оңтүстік аудандары мен Солтүстік Кавказда көп өседі.

Қыс қатты болған жылдары гүлше бүршіктері мен бір жылдық бұтақшаларынан айырылады. Едәуір кеш гүлдейтіндігінің арқасында көктемгі аяздардан аз зақымданады. Бірақ, Н.В.Ковалевтің мәліметтеріне қарағанда, Орта Азияда өскен Люизе ағаштарының гүлше бүршіктері, осы сорттың басқа типтеріне қарағанда, едәуір аз болады, қолайсыз суық температураға төзімді. Алматының жеміс өсіретін аймақтағында 1950-1951 жылдардағы қатты қыс кезінде ағаштарының үсінуі 2,5 баллмен бағаланды. Сорт тозаңдандырусыз-ақ, өздігінен жеміс салады.

Люизенің Алматы облысындағы жеміс өнімі оның өсу жағдайына байланысты. В.П.Пономарчуктың мәліметтеріне қарағанда, алты жыл ішінде бір ағаштан алынған жалпы өнім: тау белдеуі аймағында - 83,2 килограмм, ауа райы неғұрлым қатал тау баурайы аймағында -12 килограмм, яғни жеті есе дерлік кем.

Жемісі ірі, салмағы 45-50 ден 60 граммға дейін, Алматының тәлімі жердегі бауларында - 38 граммға дейін барады, пішіні жұмыртқа тәрізді сопақша, ұшы сәл топалдау. Қабығы қызғылт сары, түкті, айқын қызыл реңі бар. Жұмсағы қызғылт сары, едәуір тығыз, шырынды, нәзік, әбден піскен кезде аздап ұнтақты, қышқылдау тәтті, хош иісті, дәмі жақсы. Жұмсағы сүйегінен оңай айырылады. Жемісі ертерек піседі, Алматы облысының тау белдеуі аймағында шілденің аяғында-тамыздың басында жетіледі. Жас күйінде тұтынуға және консерві жасауға жұмсалады. Жас күйіндегі жемістің құрамында 9,87% қант, 1,87% қышқыл, 0,96% пектин болады. Қазақтың жеміс шаруашылығы институты жүргізген сорт сынау жұмыстарының қорытындылары бойынша, Люизе өрігі асханалық жақсы сорт ретінде ұсынылған.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Хабибуллин, Ш. А. Алхоры, өрік, шабдалы [Текст] / Ш. А. Хабибуллин. - Алматы : Қайнар, 1968.

Сыртқы сілтемелер өңдеу