Мещандар (пол. mieszczanin — қалалықтар) — революцияға дейінгі Ресейде салық төлеуші сословиенің бір тобы. Мещандарға қала тұрғындарынан қол өнершілер, ұсақ саудагерлер, ұсақ үй иелері т.б. жатады. 1775 жылдан бастап капиталы 500 сомнан кем емес қала тұрғындары жатқызылды. 1-3 гильдия көпестерінен мещандардың айырмашылығы сол, олар жан салығын төледі, әскерге алынды. Мещандар деген атақ мирасқорлық жолымен берілді. Байырған мещандар гильдиялық дәрежедегі көпестерге, ал кедейленген көпестер мещандарға айналды. Помещиктерден бостандық алған шаруалар да мещандарға жатты. 1811 жылы Ресейде 949,9 мың мещандар болса (империя қала халқының 35,1 пайызы), 1897 жылы -7449,3 мың (44,3 пайыз) болды. 19 ғасырдың 60-70 жылдарында буржуазиялық реформалардан кейін көпшілігі қаланың ұсақ буржуазиясына айналды.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ совет энциклопедиясы 1976 жыл. / М.Қ. Қаратаев