Мурабба — көне шығыстың классикалық поэзиясында кездесетін ұйқас тәртібі.

Алғашқы шумақтың төрт жолы да бір ұйқаспен (а-а-а-а) келіп, кейінгі шумақтардың үш жолы өзара, төртінші жолы тек қана әуелгі шумақтың жолдарымен ұйқасып отырады (б-б-б-а, в-в-в-а, т. т.). Мысалы, Махмұд Қашқаридің «Диуани лұғат ат-түрк» кітабындағы көптеген өлең шумақтары мурабба үлгісімен жазылған[1].

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ совет энциклопедиясы, 8 том

Сілтемелер

өңдеу