Мына үйде отыр Разақ...

«Мына үйде отыр Разақ...» - Абайдың 1896 ж. шығарған өлеңі. Көлемі 6 жол.

Әубәкір аулында қонақта отырған Разақ дейтін жігітке арнап айтқан. Ақын ел қамын, халық мүддесін ойлайтын игі жақсылардың азайып кеткеніне налыс білдіреді. «Кәне, сол Разақтан сұрап көріңдерші, не айтар екен, кімді атар екен?» - дей келіп, өзі ортанқол ретінде Әуезді (Үлкен қожаны) атайды, басқалардын барлығын аты жоқ қол мен шынашаққа теңейді. Ақынның сөз арасында айтқан әңгімесінің өзінен оның толық адам туралы түбегейлі ойы көрініс берген. Өлең 8 буынды шалыс ұйқаспен шығарылған. Алғаш ақын шығармаларының 1933 жылғы жинағына енгізілді. Басылымдарында ешқандай текстологиялық өзгеріс байқалмайды. Өлең орыс тіліне аударылған.