Мүйіз ұқсату – сән және қолданбалы өнердің кең тараған түрі. Мүйізден жасалған ежелгі зергерлік бұйымдар сақ, ғұн, үйсін кезеңдерінен көп кезігеді. Мүйіз ұқсату кейінгі түрік дәуірінде де жоғары сатыға көтерілді. Мүйіз сүйекке қарағанда жонуға, июге және қалыпқа салуға, кесуге, шегелеуге қолайлы болғандықтан одан түрлі ожау, құты, шақша, семсер, пышақ, біз саптары, ердің қасы, қамшының сабы, үйдің жасауы, тағы басқа әшекей бұйымдар өрнектеліп жасалды. Мүйіз ұқсатудың негізгі әдісі қыздыру немесе қайнатып балқыту. Мүйіз ұқсатуға сиырдың, серкенің, таутекенің, құлжаның мүйіздері және жылқының тұяғы қолайлы. 6 – 8 ғасырларда сүйек пен мүйізді нақты пішініне немесе ою-өрнек үлгісіне келтіріп, үй-іші жиһаздарын (асадал, жүкаяқ, кебеже), тұтыну заттарын (аяқ, қасық, ожау), аңшылық жабдықтарды (балмақ, томаға, тұғыр) көркемдеу кең етек алды. Кейінгі кездері мүйіз бен сүйектен жасалатын арнайы зергерлік бұйымдарды арнайы шеберханаларда өндіру ісі кең қанат жайды.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8