Мұзарие міндеттемесі
Мұзарие міндеттемесі – шариат заңы бойынша біреу өзіне тиесілі жеке меншігіндегі жерін басқа біреуге белгілі бір мерзімге егін егуге беріп, одан түскен астықтың белгіленген бөлігін беруге міндеттенуі. Мұзарие міндеттемесіне қатысты қағида-ережелер мыналар: 1) екі жақтың өзара келісімі; 2) жердің пайдалануға берілу мерзімі; 3) жер иесіне түскен астықтың екіден бір, үштен бір, төрттен бір бөлігін ақы есебінде беруі;4) жердің пайдалануға жарамды болуы; 5) келісімге бірнеше адамның қатысуы (мыс., біреу жер берсе, екіншісі жерді игеруге керекті құрал-жабдық, үшінші біреу тұқымдық дән береді, ал төртіншісі еңбек етеді, т.б.). Жерден алынатын харадж салығын төлеуге жер иесі міндетті. Жерді өңдемесе де алушы келісімде көрсетілген мерзімде және мөлшерде жер иесіне ақы төлеуге міндетті. Иесінің рұқсатынсыз жер өңделсе, онда оның түсімі түгел жер иесіне беріледі немесе жалға алу тәртібімен жер иесіне ақысы беріледі.
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |