Мұғаллакат - өлең түрі. Көне араб поэзиясында (исламға дейінгі) бірнеше ғасыр бойы тек ауызша түрде тарап, қазіргі заманға 8-10 ғасыр жазбалар жеткен.

Мұғаллакат жайлы өңдеу

Мұнда әр ақын өзінің артықшылары жайында, кейде біреуді мадақтау сипатында өлең айтқан. Араб, тәжік, парсы, әзірбайжан әдебиетінде бар. Әуезов 1946 жылы Жамбылдың 100 жылдық тойында жасаған "Жамбылдың айтыстағы өнері" атты баяндамасында айтыс жанры, суырыпсалма ақындық өнер, импровизация жайында айта келіп: "Олардың арасынан айтыстың дәл өзін ұстанған - арабта мұғалакаттауды тудырушылар бір алуан" деген (20 томдық шығармалар жинағы, 8 том, 180-бет). 1948 жылы шыққан көп томдық "Қазақ әдебиеті тарихының" 1-томына жазған "Айтыс өлеңдері" тарауында "... арабта жәрмеңкелерге жиналған ақындардың айтысқан жарыс өлеңдері қағазға жазылып, көпшілік оқуына, сынауына қолайлы етуп, жәрмеңке ортасына ілініп қойылатын болған. Ол айтыс өлеңдерін арабтар Мұғаллакат деген" деп пікір білдірген.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Мұхтар Әуезов энциклопедиясы