Наречие— негізгі тіл ерекшеліктері бірыңғай, шыққан тегі бір-біріне жақын жергілікті сөйленістердің жиынтығы. Наречие диалектілер және сөйленістер тобы мағынасында төңкеріске дейінгі орыс тіл білімінде, түркітанушылардың еңбектерінде қолданылған. Қазіргі қазақ тіл білімінде наречие термині қолданылмайды.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі. Энциклопедия. Алматы: Қазақстан Республикасы Білім, мәдениет және денсаулық сақтау министрлігі, Қазақстан даму институты, 1998 жыл, 509 бет. ISBN 5-7667-2616-3