Науқасты күзету

Науқасты күзету — қазақтың әдеп-ғұрыпындағы қалыптасқан салт, адамның соңғы сәттерінде жасалатын құрмет, беті әріге бұрылған ауру кісіні күзетіп отыра, аялау және оны күтіп-бағу.

Күзетке науқас адамның жақыны, жанашыры сияқты жасы егде тартқан кісілер немесе молда отырады. Олар ауруды күтумен бірге, оның айтқанын, өсиетін естіп қалуға міндетті. Шөлдесе аузына су тамызып, күтімін қадағалайды. Күзете отырғандар неме күн, ай болса да тапжылмай кезектесе отырып күтеді. Науқас әлсіреген кезінде деп салады, жақсы сөздерімен жұбатып отырады, ренжітпейді. Ауру үзілер сәтте иманын айтады, бетін ақпен жабады, оң жаққа ән салады.

Егер ауру жалғыз қалып өмірден өтер болса - халық арасында бұл ағайындары мен ұрпақтары үшін де, дін жолында да ауыр күнә болып саналады. Сондықтан ауыр науқасты қай кезде де жалғыз қалдырмаған.

Мысалы, атақты Шорманның Мұсасы қайтыс болғанда оның басында Уәлиханның Шыңғысы отырып иманын айтып, бетіп жапқан.