Нефротикалық синдром

Нефротикалық синдром– жіті нефритке ұқсайтын белгілердің жиынтығы болады. Ісіну тез дамиды, бозарған ісінген беті, олигурия, протеинурия, бүйрек гематуриясы («жуынды құйылған ет»), артериальды гипертензия (бірінші диастолалық қысым) болып табылады, бүйрек функциясы бұзылады. Жедел сол қарыншалық жетіспеушілік дамиды (өкпе ісінуі, ат шабыс ырғағы). Жіті нефритикалық синдромдың асқынулары: бүйрек эклампсиясы, жіті бүйрек жетіспеушілігі, сіңір тартылуы, ықылық, құсу, жүрегі айну, Жедел постстрептококкты нефритте жіті нефритикалық синдром кездеседі. Бұл синдром созылмалы нефритте, гломерулонефритте, жүйелі қызыл жиегінде, түйінді периартериитте, геморагиялық васкулитте, жедел тубулоинтерстициальды нефритте пайда болады. Бұл синдромда науқастың ауруы үдеюі болады.

Нефротикалық синдром

Жіктелуі

Этиологиясына байланысты

• Тұқым қуалаған
• Туа біткен

Пайда болғандықтан

• Ерте
• Кеш (бірнеше жылдан).
• Терминальды.

Клиникалық көріністерге байланысты

• Толық
• Толық емес (массивті/жоғарлаған протеинурияда).

Ағымына қарай

• Қайталанбалы.
• Персистерленген (2 жыл бойы жазылуы болған жоқ).

1. регрессия
2. тұрақты
3. дамыған

Стероидпен емделгенде реакциясы

• Стероидке сезімді
• Стероидты резистенттілігі

Асқынулардың болуы және болмауы

• Асқынулар бар (СББ – пен).
• Асқынулар жоқ.

Түрлері

• Ятрогенді (дәрәлер)
• Паранеопластикалық (ісіктерде).
• Параспецификалық (туберкулез).

Нефротикалық синдромдың субъективті белгілері

Жалпы әлсіздік, тәбет жоғалуы, ауызы құрғайды,шөлдейді, несептің мөлшері азаяды, бас ауырады, бел ауырады, ісіну жұмсақ болады, із қалады (әсіресе аяқта). Ауыр жағдайда асцит, гидроторакс немесе бас мидің ісінуі болады. Түспейтін ісінуінде еріннің трофикалық өзгерістер пайда болады. Тері бозғылт, суық, ісінген болып табылады. Гидроторакс кезінде ентігу физикалық күш түсуде және тыныштық жағдайда болып табылады. Амилоидоз болғанда гепатоспленомегалия және аритмия болады.

Асқынулары

Жұқпалы аурулар болады: бактериальды (пневмония,перитонит, плеврит, сепсис), вирусты (герпетикалық), бүйрек көктамырының тромбозы (немесе артериит бүйрек инфарктысымен), гиповолемиялық шок, ми ісінуі,көздің, торқабықтың ісінуі.

Диагностика

Нефротикалық синдромды тәулік протеинурияға қарап қойылады. Дисэлектрофорез арқылы протеинурияның диффузды диагнозын қойылады. Сонымен селективті немесе селективті емес шұмақтық протеинурия екенін анықтау керек. Амилоидоз күдіктенгенде амилоидты протеин болу керек. ЖҚВ-да плазмада антинуклеарлы антиденелерді және екі спиральді ДНК-ға антиденелерді анықтау керек. Иммуноэлектрофорез арқылы иммуноглобулиндердің жетіспеушілігін немесе парапротеинемияның жоқтығын білуге болады. Нефротикалық синдром идентификациялау үшін нефробиопсияны жасау керек. Флебография арқылы бүйрек көктамырының тромбозы деп жазылады. Қант диабетінде нефротикалық синдром болғанда анасарка, артериальды гипертония қосылады.

Емдеу принциптері

Этиотропты терапия – клиникалық зерттеу сатысында болып табылады. Егер нефротикалық синдромды тудыратын вирус пайда болса, сонда реаферон қолданады. Нефротикалық синдромның -себебі дәрілік заттар болғанда, оларды қолданбау керек. Стероидты терапия қабылданғаннан кейін шамалы өзгерістерменен созылмалы гломерулонефритпен нефротикалық синдром бар науқастарда ремиссия болады.