Олесь Доний
Олесь Доний (укр. Олесь Доній; шын аты-жөні: Александр Сергеевич Доний; 13 тамыз 1969 жыл, Киев, Украина КСР) — украиналық саяси және қоғам қайраткері, журналист, тележүргізуші, Орталық Комитет телеарнасында мәдениет туралы "Остання Барикада" ("Соңғы баррикада") және "Музична обойма" ("Музыкалық клип") мәдениеті туралы телебағдарламаның авторы және жүргізушісі, теледидар бағдарламасының продюсері, Украинаның халық депутаты.
| Олесь Доний укр. Олесь Доній; | |||
| |||
| Лауазымы | |||
|---|---|---|---|
| |||
| 12 желтоқсан 2012 — 27 Қараша 2014 | |||
| |||
| 23 қараша 2007 — 12 желтоқсан 2012 | |||
| Өмірбаяны | |||
| Партиясы | Жаңа күштердің қозғалысы | ||
| Білімі | Т.Г.Шевченко атындағы Киев мемлекеттік университеті | ||
| Мамандығы | тарихшы | ||
| Дүниеге келуі | 13 тамыз 1969 (55 жас) Киев, Украина КСР | ||
| Әкесі | Сергей Николаевич | ||
| Анасы | Ольга Афанасьевна | ||
| Жұбайы | Татьяна Николаевна Доний | ||
| Балалары | Яна, Алексей | ||
| Олесь Доний Ортаққорда | |||
өңдеу  |
|||
Отбасы
өңдеуӘкесі - Сергей Николаевич (1946-1996).
Анасы - Ольга Афанасьевна (1947), экономист.
Жұбайы - Татьяна Николаевна Доний, Т.Г. Шевченко атындағы Киев ұлттық университетінің ағылшын тілі мұғалімі.
Олар бірге екі баланы тәрбиелеп отыр: Яна мен Алексей.[1]
Білімі
өңдеу1969 жылы 13 тамызда Киевте дүниеге келген. 1991 жылы Т.Г. Шевченко атындағы Киев мемлекеттік университетін тарих мамандығы бойынша бітірген.[2]
Студенттік қозғалыс
өңдеуУкраинадағы студенттер қозғалысының жетекшілері мен ұйымдастырушыларының бірі (1980 жылдардың соңы – 1990 жылдардың басы).
1990 жылғы наурыздан 1991 жылға дейін - Украина студенттер одағының Киев ұйымының (УСО) төрағасы.
1991-1992 жж. -Украина студенттер одағының тең төрағасы.
1990 жылдың қазаны - Виталий Масоль үкіметінің отставкаға кетуіне әкелген кең ауқымды студенттердің аштық акциясын ұйымдастырды және басқарды.
1991 жылдың қысында көптеген қоғамдық ұйымдардың наразылығымен 10 тәулікке қамауға алынып, қылмыстық іс тоқтатылды.
1990-1991 жылдары - Украина халықтық қозғалысы Орталық кеңесінің мүшесі.[3]
Саяси және қоғамдық қызметі
өңдеу№6 (Киев) сайлау округі бойынша Украина халық депутаттығына кандидат болып ұсынылды, 1991 жылы 17 наурызда өткен сайлауда Витольд Фокиннен (65%) жеңіліп, 5 кандидаттың (24% дауыс) арасында екінші орынды иеленді.).
1992 жылғы 22 қарашадағы сайлауда №7 (Киев) сайлау округі бойынша Украина халық депутаттығына кандидат.
Киев қалалық кеңесінің депутаты (1994-1998), гуманитарлық мәселелер жөніндегі комиссия төрағасының орынбасары (1995-1998).
"Жас ұлт" альманахының редакциялық алқасының төрағасы (1996 жылы).
"Возрождение" халықаралық қорының Басқарма мүшесі (1997 жылдан).
«Факел» халықаралық қайырымдылық қорының директорлар кеңесінің төрағасы (1997 жылдан).
Украина зиялылары конгресі Ұлттық кеңесі президиумының мүшесі, жастар комиссиясының төрағасы (1997 жылдан).
Халықаралық әлеуметтік бейімдеу қоры басқармасының мүшесі (1999 жылдан)
«Шындық үшін» Қоғамдық Қарсылық Комитеті Президиумының мүшесі (2001 жылдың наурызынан).
«Жас Украина» журналының бас редакторы (2003 жылдан).
Экстремалды саясат орталығының төрағасы (2000 жылдың шілдесінен).[4][5]
Радаға жол және Украинаның халық депутаты
өңдеу1998 ж. наурыз - №218 сайлау округі (Киев) бойынша Украина халық депутаттығына кандидат, кандидатурасынан бас тартты.
1998 ж. наурыз - №7 тізімдегі Украинаның халық депутаттығына кандидат, Сайлау уақытында: саяси талдау және болжау орталығы директорының орынбасары, ПРП мүшесі.
2002 ж. сәуір - №214 сайлау округі (Киев) бойынша Украина халық депутаттығына кандидат, өзін-өзі ұсынды. «Қолдаушы» 7,15%, 27 үміткерен 3-болды. Сайлау кезінде: «Соңғы баррикада» ҚБ төрағасы, партияда жоқ.
2006 ж. наурыз – №99 тізім бойынша Украина Социалистік партиясынан Украина халық депутаттығына кандидат. Сайлау кезінде: «Саяси құндылықтарды зерттеу орталығы» қоғамдық ұйымының президенті, СПҰ мүшесі.
2007 жылғы 23 қарашадан 2012 жылғы 12 желтоқсанға дейін «Біздің Украина - өзін-өзі қорғау» халықтық блогынан 6-шақырылымдағы №37 тізім бойынша Украина халық депутаты. Жоғарғы Кеңестің Ғылым және білім жөніндегі комитетінің гуманитарлық білім, ғылым және ақпараттандыру жөніндегі кіші комитетінің төрағасы.
2012 жылғы 12 желтоқсаннан бастап 7-ші сайланған Украинаның халық депутаты. №88 мажоритарлық бір мандатты сайлау округінде (Коломойщина-Городенка, Ивано-Франковск облысы) сайлауда жеңіске жетті. Өзін-өзі ұсынған. Мәдениет және руханият мәселелері жөніндегі Жоғарғы Рада комитетінің тілдерді дамыту және пайдалану саласындағы мемлекеттік саясат мәселелері жөніндегі кіші комитетінің төрағасы.[6]
Жарияланған кітаптар мен музыкалық альбомдары
өңдеу- Граниттегі студенттік революция — Киев: Смолокип, 1995
- Барқыт революциясының ұрпағы. 2009 жылға дейін қалай өмір сүруге болады? - М.: Смолокип, 1999
- УСС тарихы құжаттар мен фактілер тілінде. 1989-1999. — Киев: Факел, 1999 (бірлескен автор Синельников М.)
- Бүлік әрекеті. — Киев: Смолоскип, 2002
- "Калекция" Әндері. - М.: Майдан, 2002
- Музыкалық альбом - Жас Украина Forever (Олес Дониус және "Калекция" тобы)[7]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Доний, Олесь. Тексерілді, 5 сәуір 2024.
- ↑ Доний, Олесь Сергеевич. Тексерілді, 5 сәуір 2024.
- ↑ Доний Александр (Олесь) Сергеевич. Тексерілді, 5 сәуір 2024.
- ↑ Досье/Тұлғалар/Доний Александр (Олесь) Сергеевич. Тексерілді, 5 сәуір 2024.
- ↑ Доний Александр Сергеевич. Тексерілді, 5 сәуір 2024.
- ↑ Александр Сергеевич Доний - өмірбаяны. Тексерілді, 5 сәуір 2024.
- ↑ Доний Александр Сергеевич. Тексерілді, 5 сәуір 2024.