Орман перісі – славян фольклорында жиі кездесетін жағымсыз кейіпкер.
Ол - орманның егесі, орманның рухы болып есептеледі. Өзінің қожалығына адамдар зиян келтірмесін деп бақылап тұрады. Оның қалыпты ісі - ұнамаған адамдарды қорқытып, үркітіп, әртүрлі жағымсыз дыбыстарды шығарып: ұлып, уілдеп, ысқырып, жылап, күліп зәресін ұшырады.
Ол әдетте қастандық ойлаушы, жауыз, іші тар, қатігез, кей кезде қу және оқиға сипатына қарай кейде аңқау да болып келеді. Сырт бейнесі албасты, шашы ұзын және жалбыраған, арасына жасыл жапырақтар өрілген, тырнақтары дәу және өткір, тістері едәуір, киім-кешегі алба-жұлба, бұталар мен тамырлардан жасалғандай етіп бейнеленеді. Егер киімі бар болса - көбінесе теріс киілген, аяқ киімі оңнан солға теріс, баскиімсіз, қолыда шоқпар болады. Бойы кейде ұзын - ең биік талдармен бірдей, кейде саңырауқұлақтардың артында тығылатыдай кішкетай. Ол кейіпкер, негізінен, ертегілерде болады.
[1]

Орман перісі

Дереккөздер өңдеу

  1. Ежелдегі ертегілер