Ошақ
Ошақ – қазан асуға арналған тұғыр.
Жасалған материалдарына қарай темір ошақ, тас ошақ, жер ошақ және қазандық болып бөлінеді. Темір ошақтың жерге тірелетін үш аяғы, қазан түбіне кигізілетін шеңбері болды. Ошақтың аяқтары шеңберіне шегемен бекітіліп, оның жерге тірелетін ұшы орнықты болуы үшін аздап сыртқа қарай иіледі. Тас ошақ, негізінен, үш тастан жасалады. Қазанның түбі үш тастың арасына қойылғанда, оның астында от жанатын бос орын қалуы керек. Жер ошақ сопақша етіп жерден қазылады. Оның бір басы от жағылуы үшін үлкендеу етіп жасалады, ал кішірек келген екінші басынан түтін шығады. Қазандық кесектен немесе тастан қаланып, оның үстіне қазан орнатылады. Оның от жағатын оттығы және түтін шығатын мойыны болады. Дәстүрлі қазақ қоғамында ошақ қасиетті де қастерлі дүние болып саналады. «Ошағы құлап, оты сөну» бір шаңырақтың тыныс-тіршілігі тоқтағандығын білдірген.