Павел Николаевич Кузнецов

Павел Николаевич Кузнецов(1909 – 1957) – 7 тайызда Шығыс Қазақстан облысының Солдатское селосында туған. Өскемендегі приход мектебінде, Семейдегі 2-басқыш мектепте оқып, білім алған.

20-жылдардың аяғынан журналистік қызметте болды. 1938—1944 жылдары «Литература и искусство Казахстана» журналының редакторы болған. Ұлы Отан соғысына қатысқан. 1941 — 1943 жылдары 8-гвардиялық дивизияның «За родину» ғазетінің редакторы, 1943 жылдан «Правда» ғазетінің тілшісі.

«Сом алтын» (1937), «Ертіс жағасында» (1940), «Майдан лирикасы» (1942), «Солдат дәптері» (1944), «Жол соқпақтары» (1946), «Жол дәптері» (1962) атты өлең кітаптардың «Алтай тауларында», «Торғай даласы», «Панфиловшылар» (1942 — 1943) атты поэмалардың авторы. «Алматыдан Берлинғе дейін» (1945), «Ұлы достық» (1948), «Тастағы гүл» (1967) атты очерк, әңгіме, повесть жинақтары шыққан. Жамбылдың өлеңдерін, айтыстарын, «Сұраншы батыр», «Туған елім», «Менің өмірім», т.б. поэмаларын (1936—1945) орыс тіліне аударды. Жамбыл өмірі жайлы «Бақытын тапқан адам» атты тарихи роман жазды (1950, қазақ тілінде — 1959). Романға Жамбыл атындағы республикалық I сыйлық берілді (1953).

Қызыл Ту, I дәрежелі Отан соғысы, Қызыл Жұлдыз, «Құрмет Белгісі» ордендерімен марапатталған.