Пангасинандар
Пангасинан — Филиппин Республикасындағы ұлт, Лусон аралының оңтүстік-батысында тұрады.[1][2][3][4] Жалпы саны шамамен 2 миллион адам (2012).[5] Пампангандар ішінара илоктар мен тагалдармен ассимиляцияланған.
Пангасинандар | |
Бүкіл халықтың саны | |
---|---|
2 млн. | |
Ең көп таралған аймақтар | |
Тілдері | |
Діні | |
Тілі
өңдеуТілі - пангасинан тілі (индонезиялық тілдердің бірі). Пангасинандардың едәуір бөлігі Филиппиннің ресми тілі - тағал (тагалог) тілін біледі.[6]
Діні
өңдеуДінге сенушілер негізінен католиктер.[7]
Кәсібі
өңдеуНегізгі дәстүрлі кәсібі – қолмен атқарылатын егіншілік (күріш); көршілерінен тәтті картоп алу маңызды рөл атқарды. Өсімдік талшықтарынан тоқу, керамика, зергерлік бұйымдар, ертеде қайық жасау дамыған. Көрші халықтармен белсенді сауда-саттық жүргізді.[8]
Өмір салты
өңдеуКүйеу жігіттің мал-мүлкін көрсету, қалыңдық үшін төлем, рухтарға сену, сиқырлық дәстүрлері сақталған. Неке неолокальды немесе билокальды.
Елді мекендері мен дәстүрлі баспаналары
өңдеуТұрғын үйлері төртбұрышты, бір бөлмелі, шатыры шөппен немесе пальма жапырақтарымен жабылған. XX ғасырдың ортасынан бастап елді мекендерде, көп бөлмелі тұрғын үйлердің ұлғаюы байқалады.
Дәстүрлі киімдері
өңдеуДәстүрлі ерлер киімі-тар шалбар мен көйлек, пальма жапырағынан жасалған конустық қалпақ. Әйелдер киімі — саронг, қысқа кофта, орамал. Қазір заманауи еуропалық костюммен ығыстырылуда.
Дәстүрлі тағамдары
өңдеуДәстүрлі тағамдары – күріш, көкөністер, жемістер, мерекелік тағамдар шошқа, құс етінен дайындалады.[9]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Үлкен Кеңестік Энциклопедия. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ Пангасинан сөзінің мағынасы. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ Пангасинан. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ Пангасинан. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ Үлкен Ресей энциклопедиясы. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ Үлкен Кеңестік Энциклопедия. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ Орыс тілінің түсіндірме сөздігі. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ Әлем халықтары/Пангасинандар. Тексерілді, 26 қазан 2024.
- ↑ В.А.Тишков Дүние жүзіндегі халықтар мен діндер. Энциклопедия. — Москва: Үлкен Ресей энциклопедиясы, 1999. — Б. 408. — 930 б. — 100 000 таралым. — ISBN 5-85270-155-6.