Панегирик (грек. Panegyrikos - мақтау сөз) - мадақтайтын шығарма, мақтау өлең. Оған да жанрының ұқсастығы басым. Жиын тойларда құдайлар мен батырларды мадақтап сөйлеу дәстүрі Грецияда б.з.б 5 ғ-да пайда болған. Қайта өркендеу дәуірінде Панегирик әдеби жанр ретінде дамып қалыптасты. Шығыс әдебиетінде панегириктік шығармалар көне заманнан бар. Көне әдеби мұра «Авестадан» , ертедегі шығыс жазу ескерткіштерінен, Рудаки,Сағди шығармаларынан Панегирик дәстүрі айқын байқалады. Шығыста панегириктік қасида, ғазел жанрлары дамыды. 17 ғ-дың 2-жартысында Ресейде Панегирик түріндегі кітаби өлеңдері шыға бастады.

Дереккөздер

өңдеу

[1]

  1. Қазақ Совет энциклопедиясы, 1976 жыл, Алматы,9 том,121 бет